User Review
( votes)چگونه خوش صحبت باشیم؟
به نظر می‌رسد برخی از افراد سوپراستارهای مکالمه هستند که می‌توانند به راحتی صحبت کنند و شوخ طبعی داشته باشند. اما بعضی دیگر از افراد به سختی می‌توانند جرات گفتن را پیدا کنند. از هر کدام از این دسته که باشید؛ می‌توانید یاد بگیرید که نه تنها بیشتر صحبت کنید، بلکه محتوای بیشتری نیز در مکلمات خود داشته باشید. بیاموزید که مکالمه را شروع کنید و آن را ادامه دهید. با موضوعی شروع کنید که فکر می‌کنید هر دو می‌توانید در مورد آن صحبت کنید. بزرگترین چیزی که ما را از شروع مکالمه باز می‌دارد؛ ترس از این است که به شخصی نزدیک شویم، دهان خود را باز کنیم و سپس مطلقا حرفی برای گفتن نداشته باشیم. خوشبختانه چند راه آسان وجود دارد که شما را مطمئن سازد همیشه می‌توانید موضوعی را انتخاب کنید که بتوانید هر دو راحت در مورد آن صحبت کنید.
-
شرایط را ارزیابی کنید.
اگر با کسی در کلاس درس یا ورکشاپ هستید، همیشه می‌توانید با صحبت در مورد کلاس و درس شروع کنید. اگر در یک مهمانی حضور دارید، در مورد مهمانی شروع به صحبت کنید. نیازی به پیچیدگی برای شروع نیست می‌توانید با جمله‌ای مثل “نظر شما در مورد این مهمانی چیست؟” شروع کنید.
-
برای شروع از فرم مناسبی استفاده کنید.
یک فرم خوب برای مبتدیان و کسانی که به سختی صحبت می‌کنند؛ برای شروع مکالمه، می‌تواند: خانواده، شغل، تفریح و انگیزه باشد. برای مثال: “حال مادرت چطوره؟” یا اگر به تازگی آشنا شدید “چند خواهر و برادر داری؟” یا “از کار جدید خود لذت می برید؟ “برای تفریح و سرگرمی چیکار میکنی؟” یا “برنامه شما بعد فارق التحصیلی چیست؟”
-
سوالاتی با پایان باز بپرسید.
کاملاً حیاتی است که مکالمه را با دادن فرصت به مردم برای گفتگو و پاسخ دادن به آن‌ها شروع کنید. این دقیقا همان چیزی است که شما خوش صحبت‌تر یا اگر کم رو و کم حرف هستید؛ پرحرف می‌کند، نه توانایی حرف زدن درباره خودتان. سوال‌های باز این فرصت را به افراد دیگر می‌دهد که صحبت کنند و به شما پاسخ بیشتری بدهند و مکالمه شکل بگیرد. سوالات باز بیشتر مربوط به عقاید و افکار افراد در انجام امور است. شما نمی‌توانید سوالاتی که با بله و خیر پاسخ داده می‌شوند را سوال باز تلقی کنید. می‌توانید از این دست سوالات بپرسید: “چه خبر؟” امروز چه کار کردی؟ ” آن موضوع را چگونه حل کردی؟”.
-
مکالمات قبلی را به یاد بیاورید.
گاهی اوقات، شروع صحبت با آشنا، در واقع دشوارتر است تا غریبه‌ها. برای شروع از مکالمات قبلی خودتان شروع کنید. برای مثال ” پروژه‌ای که فکرتان را درگیر کرده بود به کجا رسید؟”
-
مهارت گوش دادن را تمرین کنید.
در یک گفتگو علاوه بر خوب صحبت کردن؛ خوب گوش دادن نیز مهم است.اگر می‌خواهید بیشتر حرف بزنید و خوش صحبت باشید، مهم است که گوش دادن را نیز خوب تمرین کنید و فقط منتظر نوبت صحبت خود نباشید.
-
ارتباط چشمی برقرار کنید و از زبان بدن استفاده کنید.
هنگام موافقت سر خود را تکان دهید و روی مکالمه تمرکز کنید. از جملاتی مانند: “اوه وای” “بعد چه اتفاقی افتاد؟” یا “چطور شد؟” استفاده کنید. در واقع؛ واقعاً به صحبت‌های طرف مقابل گوش دهید و با ارتباط چشمی و زبان بدن خوب به آن‌ها نشان دهید که گوش می‌کنید و سپس به آن‌ها پاسخ دهید.
-
به زبان بدن شخص مقابل نیز دقت کنید.
بعضی از افراد نمی‌خواهند صحبت کنند و اگر آن‌ها را مجبور کنید اوضاع بهتر نمی شود. خصوصا افرادی که زبان بدن بسته دارند. زبان بدن بسته شامل مواردی مانند: نگاه کردن به بالای سر و اطراف اتاق، گویی که به دنبال خروجی هستند، بازوهای بسته و ضربدری، خم شدن شانه فرد به سمت شما یا زیادی دور شدن از شما، جا به جایی زیاد از حد پاها.
زبان بدن باز مانند: متمایل به خم شدن به جلو، برقراری تماس چشمی و گوش دادن به طرف مقابل است.
-
لبخند.
بسیاری از مکالمات غیر کلامی هستند. مردم بسیار تمایل بیشتری دارند تا با افراد خوشحال در گفتگو مشارکت داشته باشند. در صورت استفاده از زبان بدن باز و لبخند زدن، می‌توانید کارهای زیادی برای تشویق دیگران در مکالمه انجام دهید و آن‌ها را وادار کنید که شما را درگیر مکالمه کنند.
-
گاهی با صدای بلند فکر کنید.
در حالی که به جواب سوالاتی که از شما پرسیده شده یا موضوعی که طرف مقابل درباره‌ی آن صحبت کرده؛ فکر می‌کنید، سکوت نکنید و فقط شروع به بیان مطالب طرف مقابل خود کرده و خودتان شروع به صحبت کنید.
-
از تغییر موضوعات نترسید.
گاهی اوقات موضوعی فقط باعث بی‌حوصلگی و سپس توقف مکالمه می‌شود. اگر در مورد موضوع خاصی حرف دیگری برای گفتن ندارید و یا آن موضوع برای شما جالب نیست؛ موضوع را تغییر دهید و از دنبال کردن موضوع جدید نترسید.
-
به روز باشید و از وقایع کنونی مطلع باشید.
خوب است که درک خوبی از وقایع فعلی، موضوعات مشترک و عناوین بزرگ داشته باشید؛ بنابراین می‌توانید در مورد چیزی صحبت کنید که احتمالاً شریک گفتگوی شما از آن شنیده است.
-
منتظر سکوت نباشید.
گاهی اوقات وقتی زیاد سکوت می‌کنید و منتظر نوبت صحبت خود هستید؛ ممکن است خسته کننده به نظر برسید. میان صحبت فرد مقابل نیامدن نشانه‌ی ادب و احترام شما به وی است اما نه همیشه، گاهی نباید برای نظر دادن و صحبت منتظر نوبت بود. موقعیت شناس باشید و بدانید چه زمانی باید صحبت شخص را قطع کنید؛ بنابراین مهم این است که به جای انتظار برای سکوت مطلق قبل از صحبت کردن، صحبت او را مودبانه و با گفتن جملاتی مثل “بنابراین …” یا “یک لحظه صبر کنید …” یا حتی “من چیزی برای گفتن دارم” یا “من این قضیه را کمی متفاوت می بینم؛ اما …” یا “نکته خوبی است؛ اما مطمئن نیستم که موافق هستم”، قطع کنید.
